Modern Çağın Kayıp Değerleri

Evinizde şöyle bir anı düşünün. Anne mutfakta yemek yapıyor, baba gazetesini okuyor, çocuklar salonda oyun oynuyor ya da ders çalışıyor. Hep birlikte sofraya oturuluyor, telefon yok sohbetler samimi… Bu sahne sizlere geçmişi hatırlattı mı?

Günümüzde her şey daha kolay ama bir şeyler hep eksik. Teknoloji bizi birbirine bağlarlarken aslında nasıl da ayırdı çocuklarımızla aynı evdeyiz ama farklı dünyalardayız. Akşam yemeğinde herkes elinde telefon, gözler ekrana kilit. Komşularımızın adını bile bilmiyor artık.

Eskiler o sıcak aile bağlarını özlüyoruz neden mi? Çünkü o zamanlar insan ilişkilerine daha derinde. Çocuklar büyüklerinden hayat dersleri alırdı. Sofra adabı, büyüklere saygı, komşuluk ilişkileri, doğal bir şekilde öğrenilirdi her istediğini alamayan çocuklar sabretmeyi bilirdi.

Peki bu değerleri tamamen kaybettik mi? Hayır ünlem hala yapabileceklerimiz var.

Önce kendimize şu soruyu sormalıyız.

Çocuklarımız büyüdüğünde hangi anıları hatırlayacak? Telefon ekranlarını mı, yoksa ailecek geçirdiğimiz o sıcak sohbetleri mi?

Bugün bir adım atalım. Akşam yemeğinde telefonları mutfakta bırakalım. Çocuklarımızla göz teması kurarak konuşalım. Hafta sonu ailece bir etkinlik planlayalım. Komşumuzu ziyaret edelim. Çocuklarımıza küçük sorumluluklar verelim.

Unutmayalım ki teknoloji bir araçtır amaç değil. Modern dünyanın nimetlerinden faydalanırken insani değerlerimizi koruyabiliriz. Çocuklarımıza tabletlerden çok ,sevgi, sosyal medyadan çok gerçek ilişkiler vermeliyiz.

Eski usul olmak demek, geçmişe takılı kalmak değil, kaybettiğimiz insan değerleri yeniden keşfetmektir. Bir mum yakalım ve bu ışığı gelecek nesillere aktaralım . Çünkü gerçek mutluluk ekranlarda değil birbirimizin gözlerinin içinde saklı.